Edward Reekers: ‘Eh…maakt niet uit, speel maar iets, ik val wel in’

0
1503
Edward Reekers - Fotografie Nico Brons

Via via mocht Edward Reekers een keer auditeren in een poging frontman te worden van zijn toentertijd favoriete band: Kayak. In een repetitieruimte in Aalsmeer vroegen de gastheren welk nummer hij had ingestudeerd. “Eh…maakt niet uit, speel maar iets, ik val wel in”, antwoordde Reekers die alle liedjes van deze toen al gevestigde band kon dromen.

Het is inmiddels 43 jaar dat uw dienaar getuige was van het optreden van Kajak. Zij traden op in de grote zaal van het Muziekcentrum Vredenburg. De zaal was tot in elke uithoek gevuld. Nadat het zaallicht was gedoofd zette toetsenist Ton Scherpenzeel de intro in van Ruthless Queen. Onmiddellijk lichtte boven de menigte voor het podium de eerste brandende vlammetjes uit de aanstekers op. Dit aantal werd vertienvoudigd toen het eerste deel van de songtekst over de lippen kwam van Reekers. ‘With a quivering voice you spoke the word; Shadow came between us, sharp as a sword. Gone is my gladness and vanished my pride; Cause luck didn’t stay on our side.’ De geboren Hengeloër koestert anno 2022 dierbare herinneringen aan dit nummer.

Schoolbandjes

We gaan met de zanger terug naar 1978. In dat jaar verving hij zanger Max Werver die als drummer van de groep doorging. In de aanloop naar de microfoon had Reekers in het muzikale milieu niet stilgezeten. “Het is allemaal vroeg begonnen met een mondharmonica, gevolgd door een piano”, blikt hij terug. “Ik was bezeten van de piano die ik helemaal kapot heb gespeeld. Ondanks alle inspanningen van de pianoleraar koos ik toch om eigen dingen te spelen. Toen ik 10 jaar was kreeg ik de oude gitaar van mijn broer Martin. Ondanks dat ik linkshandig ben heb ik de snaren niet aangepast. Dus van boven naar beneden: e, a, d, g, b, e. Mijn muzikaliteit bracht me in schoolbandjes als ‘Suzy Cream Cheese’ – naar een nummer van Frank Zappa – en de band ‘Tacit’. En dan sta je daar opeens als frontman van Kayak. In die tijd mijn favoriete band die op dat moment voor het eerst met mij haar vijfde langspeler zou opnemen. De opnamen vonden plaats in de kersverse Wisseloord Studio’s in Hilversum. Het complex bestond uit drie identieke controlekamers waaraan studio’s van verschillende afmetingen waren verbonden. We waren de één van de eerste groepen die daar een plaat kwamen opnemen. ‘Ruthless Queen’ is ook het eerste nummer dat op de gevoelige band werd vastgelegd. Ik weet nog goed dat een wand van het zanghok was voorzien van plexiglas. Iedereen in de studio kon me zien. Op het moment dat de intro door mijn koptelefoon kwam dacht ik maar aan een ding: dit is mijn moment om flink aan de bak te gaan. En dat gebeurde ook.”

Applaus

‘Ruthless Queen’, waarmee Kayak naderhand een voltreffer in handen had met een zesde plaats in de Nederlandse Top 40, werd volgens Reekers bijna in één take opgenomen. “Toen ik achter het plexiglas vandaan kwam, kreeg ik een groot applaus van mijn collega’s. Het opmerkelijke was dat de opnamen van de resterende nummers van de langspeler die ‘Phantom of the night’ zou gaan heten, bijna een half jaar in beslag zouden nemen. Tijdens de opnamen hoorden we een hinderlijke zoem die ook op de geluidsband was te horen. Alles werd doorgemeten. Ik weet nog dat er navraag is gedaan bij een nabijgelegen militaire installatie. Ook daar kwamen de storingen niet vandaan.” Maar uiteindelijk werd de veroorzaker van de hinderlijke zoem gevonden: de vloerbedekking. Althans, de statische lading of ontlading ervan. Enfin, in oktober 1978 waren de opnamen afgerond.”

Keerzijde

Niet veel later kreeg de ‘Phantom of the night’ nauwelijks de gelegenheid om in de platenbak van de detaillist even een rusthalte te krijgen. Zeker toen het nummer ‘Ruthless Queen’ de hitlijsten besteeg. “Het succes werd een keerpunt in mijn leven”, aldus de 64-jarige zanger. “Alles kwam in een stroomversnelling terecht. Het is een onvoorstelbaar wat een hit allemaal kan veroorzaken: radio, televisie, optredens, media, et cetera. De keerzijde was echter ook snel zichtbaar toen het succes wat verdampte. In 1982 ben ik gestopt om me voorts te storten in allerlei projecten: van backing vocals bij verschillende artiesten via het inzingen van jingles tot en met de na- synchronisatie van films.”

Rockopera

“Heel veel producties heb ik mogen doen, waarvan de regie voor de Nederlandse versies van de Harry Potter films plus de na-synchronisatie van ‘Nearly Headless Nick’ die John Cleese in de originele versie zo heerlijk heeft ingekleurd”, vervolgt hij. “Bovendien vond ik het een hele eer toen Syb van der Ploeg mij vroeg voor het Motel Westcoast project. Hij was initiator en producer van dit muzikale project waamee we nog steeds eens in de twee jaar touren. Daarnaast formeerde ik in samenwerking met Arie Verstegen in 2019 een nieuwe band die onder de titel ProgProms een eenmalig concert gaf in een nagenoeg uitverkochte Boerderij. De setlist bevat wereldhits en hoogtepunten uit het rijke oeuvre van de symfonische rock. Van Genesis tot Yes en van Alan Parsons tot Supertramp. Na dit succesvolle optreden besloot de band hier een vervolg aan te geven. En toen liet het coronavirus haar gezicht zien. Maar dat wil niet zeggen dat ProgProms in de ijskast is verdwenen. In tegendeel. We gaan weer van start. Ondertussen werk ik aan een rockopera. Ik kan er nog niets over zeggen. Maar het wordt prachtig. Of de brandende aanstekers weer de lucht ingaan, valt nog te bezien.”

Fotografie: Nico Brons