Gemoedelijke en respectvolle omgeving met zorg op maat

0
3054
Villa Hooghe Heide (c) Joke Schut

Villa Hooghe Heide is het resultaat van een particulier alternatief voor een gastvrij, kleinschalig verzorgingshuis, waar 24 uur per dag professionele verpleegkundige zorg aanwezig is. “Wij streven voor onze bewoners naar een zo normaal mogelijk leven met persoonlijk contact en begeleiding in de dagelijkse activiteiten en het volgen van authenticiteit van het individu met professionele verpleegkundige en persoonlijke verzorging.”

Dit zegt Monique Hulzebosch. Zij heeft als manager de dagelijkse leiding over 30 medewerkers, waaronder flexwerkers en zzp’ers. “Dit is een particulier initiatief van Jan Luiten en Clari van Staveren voor ouderen waar wonen en zorg gescheiden wordt gefinancierd. Een concept waar al vele jaren, ook in de reguliere zorg, over wordt gesproken. Dagelijks genieten 24 bewoners hier van ons zorgaanbod. Leven en werken in een gemoedelijke respectvolle omgeving waar de zorgmedewerker een professioneel oog houdt op medische zaken luidt de boodschap van de Villa. Er is samenwerking met vrijwilligers, zzp’ers, huisartsen, specialist ouderen zorg, apotheek, fysiotherapeut en diverse partijen waaronder de gemeenteafdeling WMO. De samenwerking loopt goed en er zijn korte lijnen waardoor snel ingespeeld wordt op actuele gebeurtenissen. Als leerbedrijf hebben inmiddels diverse stagiaires en leerlingen op zowel vmbo-niveau als op mbo- en hbo-niveau op het terrein van zorg voor zowel korte als langere leerperioden veel ervaring opgedaan in de ontwikkeling van praktijkvaardigheden. Een aantal vaste zzp’ers komt wekelijks in de Villa voor extra activiteiten, begeleid door een vaste medewerker. Er wordt per bewoner geïnventariseerd waar behoefte aan is om vervolgens daarop te anticiperen. Goede ervaringen zijn hiermee opgebouwd. Ook de kapster, schoonheidsspecialiste en pedicure hebben een belangrijke plaats binnen de organisatie. Kortom, de bewoners wonen te midden van een goede zorg waarbij gezamenlijke activiteiten als kunstzinnige therapie, zingen en aandacht voor ieders geloofsovertuiging niet ontbreekt. Mevrouw Van der Horst, echtpaar Tobé alsmede mevrouw Pelgrom von Motz willen daar graag alles over vertellen. Heeft dit artikel je interesse gewekt en lijkt het je leuk deelgenoot te zijn van ons team, bezoek dan onze website: www.villahoogheheide.nl.”

MEVROUW PELGROM VAN MOTZ

“Toen ik hier kwam wonen klikte het meteen tussen mij en een vriendin. We delen elkaars interesse voor lezen en muziek. En met muziek bedoel ik opera. We luisteren vaak naar elkaars operavoorkeuren. Onze wens is om een keer een opera bij te wonen. In De Flint of de Utrechtse schouwburg. Wat maakt het uit. Het lijkt ons enig. Maar goed. Aan het einde van de middag gaan we naar beneden om de kok – Renee – te vragen of hij voor ons een advocaatje met room kan inschenken. En soms is het een rood wijntje. Ik doe zelf overigens nauwelijks mee aan de kunstzinnige vorming. Ik ben zelf kunstzinnig.” Mevrouw proeft voorts van haar advocaat. “Heerlijk.”

MEVROUW VAN DER HORST

‘Ik voel me hier meer dan welkom’
“Ik zit hier heel goed en ik heb het ook heel goed. Daarnaast voel ik me hier meer dan welkom. Aandacht is er genoeg. Ook in de gemeenschappelijke huiskamer. En af en toe trek ik me terug naar mijn kamer en kijk ik een beetje televisie. Het kan zijn dat kort daarna iemand bij me aanklopt voor een bordspel. Heel leuk. En soms zijn er beperkingen. Ik mag niet zelfstandig naar het winkelcentrum lopen, omdat de mensen van de verpleging bang zijn dat ik val. Maar als ik buiten ben, dan geniet ik van de binnentuin. Contacten zijn fijn bij groepsactiviteiten zoals de kunstzinnige therapie. Hier worden thema’s besproken. Wij begrijpen elkaar niet altijd en daar praten wij dan over. Soms maken wij ook best moeilijke dingen zoals vorige week. Toen moesten wij een kaars maken met allemaal kleuren. Geef mij dan maar het gezamenlijke zingen. Laatst heb ik een boekje gekregen met allemaal liedjes. Enig. De meeste ken ik uit mijn hoofd. Wat wil je, ik heb denk ik veertig jaar in een koor gezongen. En het zingen doen we ook tijdens vieringen. Straks komt de Kerst er weer aan. Ik kijk ernaar uit. Vorig jaar was het een mooie dienst met mooie liederen. Prachtig. Er speelde ook een pianiste. ‘Au clair de la lune, Mon ami Pierrot Prête-moi ta plume, Pour écrire un mot’, zong ze. En ik zong natuurlijk mee. Ze mogen het allemaal van me weten; ik heb het hier naar mijn zin.”

ECHTPAAR TOBÉ

‘Het zijn hier allemaal lieve zorgzame mensen’
“We komen beiden uit Amersfoort”, aldus Henk. “Vorig jaar zijn we hier op verschillende momenten gekomen. Nadat ik een auto-ongeluk heb gehad, moest ik opgenomen worden in het ziekenhuis. Omdat ik mantelzorger ben voor mijn vrouw, kon zij gelukkig een plek krijgen in de Villa. Na mijn behandeling in het ziekenhuis kwam er toevallig een kamer vrij waar ik kon werken aan mijn revalidatie. Sinds die tijd wonen we hier met elkaar, maar hebben wel ieder een aparte kamer. De op dat moment beschikbare kamers waren niet geschikt om met z’n tweeën te bewonen. Zowel Elly als ik hebben veel rust nodig en ik ben nogal actief met tekenen en lezen. Ondertussen luister ik naar de radio. Als het even kan zijn we met z’n tweeën. Mijn vrouw bezoekt in de Villa wekelijks de kunstzinnige therapie waar ze een paar vriendinnen heeft”, aldus Henk. “We praten dan veel met elkaar hoewel we niet veel kunnen delen met elkaars verleden”, zegt Elly. “Voordat ik hier kwam wonen, vertelde Elly me dat hier veel wordt gezongen. Dat klopt. Meestal komen ze me halen van de kamer om in de gemeenschappelijke huiskamer te zingen. En soms ga ik met mijn man mee naar het winkelcentrum. En als er markt is, nemen we een visje mee. Als we weer terug zijn, dan moeten we toch even uitrusten.” Beiden zijn zeer tevreden over het eten. “Het komt in de buurt van een Michelinster”, grapt Henk. “Ze houden rekening met suikers, vetten, zout en vegetarisch. En als je geen rijst wilt, dan neem je wat je wel lekker vindt. Ook de verzorging is prima. Ik heb een tijd een nare wond op mijn rug gehad. De verpleging was prima. Het zijn hier allemaal lieve zorgzame mensen, hè Elly?” Zijn echtgenote knikt bevestigend.