Nesselande Living editie 48 (juni 2019)

NESSELANDE Living 10 het dansen op een zonovergoten festivalter- rein. Prikkelend en uitdagend. Kortom, in your face, zoals ze dat zelf uitdrukt. Dat bleek wel in april toen Jager in Paradiso in Amsterdam, EKKO in Utrecht en Merleyn in Nijmegen haar publiek klaarstoomde met haar nieuwe sound. “Ik speel met een fantastische band met Martijn Bosman op drums, Erik Harbers op bas en Gijs Coolen op gitaar en synths.” Het resultaat is dat bijvoorbeeld de live- versie van Another River heftiger klinkt dan op de plaat. En dan te bedenken dat de aller- eerste versie van dit nummer, dat zij in 2013 schreef, veel overeenkomsten heeft met de gevoelige houtvuurmuziek van onder meer de Zweedse singer-songwriter José González. “Achter elk nummer schuilt een verhaal. Dat is ook met Another River het geval. Ik heb dit nummer gemaakt op een akoesti- sche in een lemen tuinhuisje dat achter dit pand staat. Dat huisje heeft een geweldige galm. Dat nummer heb ik in de computer geladen. De klank inspireerde maar ik wist niet wat ik ermee aan moest. Mijn producer Paul Willemsen heeft wat strijkers aan de de sound toegevoegd en het tempo flink opge- voerd. Zo heeft dit nummer zich ontwikkeld. Dat geldt ook voor de teksten.. Ik merk dat ik me graag laat inspireren door mensen waarin iets net niet helemaal klopt. Noem het buitenbeentjes. Ik ben erachter gekomen dat de teksten gewoon over mezelf gaan.” UITGEDAAGD Zij heeft zelf het gevoel dat ze door haar onzekerheid behoort tot het grote leger der buitenbeentjes. Als jong meisje voelde zij zich aangetrokken tot podiumkunsten nadat ze met haar moeder in het theater De Lieve Vrouw in Amersfoort een ballet- voorstelling had gezien. “Ik voelde bij mij energie opkomen toen ik dat zag”, bekent ze. “De energie durfde ik pas te tonen in mijn studententijd in Maastricht waar ik gezond- heidswetenschappen studeerde. Mijn eerste optreden was in Kumulus, een open podium voor studenten. Voor mijn gevoel had ik in de aanloop naar het optreden zeker een week niet gegeten van de spanning. Ik stond 15 minuten op de planken. Ik zong onder meer Lizzy. Dit is mijn eerste liedje dat ik ooit tijdens een vakantie in Zuid-Afrika scheef. Ik heb ook dit nummer vanuit mijn hart geschreven en mijn stem zong het. Dankzij de complimenten die ik kreeg, leefde ik een week lang in een roes. Later heb ik nog een paar keer in Kumulus opgetreden. Ik denk dan vaak terug aan mijn debuut en de onze- kerheid die daarna langzaam verdampte. Langzaam, want ik ben eigenlijk nog best wel een beetje onzeker.” Nadat Jager in 2003 de Grote Prijs van Nederland won in de categorie singer-songwriter, verscheen in de zomer van 2006 haar eerste album: The Beauty Around, dat bekroond werd met een Essent Award. De grote kracht van haar songs is de mix van de soms complexe maar daardoor verrassende structuren die zij als kind oppikte tijdens de eindeloze draaibeurten van ‘The Red Album’ en ‘The Blue Album’ van The Beatles. “Een liedje is een couplet, couplet refrein, instru- mentaal, refrein klaar. Ik ben grootgebracht met het experimentele van een liedje. Als ik daarna een verhaal zing dan wil ik het niet zo snel onderbreken met een refrein. Zo bedachten The Beatles nieuwe structuren. Dat geldt ook voor artiesten als Jack White, Beck en ga zo maar door. Voor mijn nieuwe album heb ik me uitgedaagd. Het is uptempo. Het maken ervan is een stuk lastiger. Natuur- lijk ben ik in bepaalde nummers vastgelopen. Dan is er maar een remedie: even sporten. Het heeft geholpen. Luister maar. We gaan in de zomer veel toeren. We staan op verschil- lende festivals en dan komt in september de nieuwe plaat uit. Daarna gaan we een grotere tour doen. Ook dan zullen we merken dat de songs zich continu ontwikkelen. Na een jaartje op het podium kan de klankkleur totaal anders zijn. De aanloop naar de festi- vals beschouwen we dus maar gewoon als een soort opwarmertje voor een mooi jaar. We gaan knallen.” INTERVIEW