Gouda Living editie 23 (september 2018)

‘Een reactie oproepen is het mooiste wat er is’ De stamboom van Jörgen Raymann vertoont een verscheidenheid aan Europese, Aziatische, Amerikaanse en Afrikaanse takken en twijgen. In zijn nieuwe theaterproductie ‘Schudden aan die Boom’ geeft hij antwoord op de vraag of hij voldoet aan de vooroordelen en eigenschappen die zijn voorouders worden toegedicht. Maar de productieve Raymann geeft komend theaterseizoen met ‘Save the Earth’ ook antwoorden op ruimtelijke observaties en prangende kwesties. “ Ik voel me gezegend dit ik dit vak mag uitoefenen”, weet Raymann in een uitgestorven kantine van BNR. Voor deze omroep zit hij dagelijks achter de microfoon om het programma ‘Ask Me Anything’ te presenteren. “De beste invallen komen ’s avonds vlak voordat ik in slaap val. Ik heb altijd een telefoon bij de hand om die invallen in te spreken. Een grap in de dop moet sudderen voordat ik ermee aan de slag ga. Bovendien heb ik mensen om me heen waarmee ik kan klankborden, zoals Simon van der Ben, de kleinzoon van Simon Carmiggelt. Als ik met mijn teksten vast kom te zitten, dan heeft Van der Ben een paar regels nodig om de blokkering op te heffen. Voorts ligt het in handen van regisseur Wimie Wilhelm. Kijk, ik werk met uitgeschreven teksten in plaats van steek- INTERVIEW woorden. Dat wil niet zeggen dat ik elke avond hetzelfde voordraag in een show die negentig minuten duurt zonder pauze. Er zitten ook invallen bij en improvisaties. Theater maken is een boodschap met een lach. En die lach uit de zaal werkt op mij als een volle spuit met adrenaline. Een heerlijk gevoel. Dat gevoel is ook een van mijn drijfveren om voor het theater te kiezen. Als kind groeide ik op in Paramaribo. Toen ik een jochie van vier jaar was, had ik al de sterke behoefte alle aandacht naar mij toe te trekken. Was er een bandje, dan zong ik mee. Was ergens een dans, dan danste ik mee. In die tijd heb ik ook aan een modeshow meegedaan. Toen het publiek begon te gillen, wist ik het zeker: een reactie oproepen is het mooiste wat er is. Ik wilde op het podium. En daar ben ik eigenlijk niet van afgeweken. Zelfs niet in de tijd dat het serieuze werk zich aandiende en ik aan de Erasmus Universiteit Rotterdam economie en rechten ging studeren. Achter de studieboeken? Het boeide me echt niet. Ik bleek, zoals mijn academisch opgeleide oom dat tref- fende uitdrukte, niet uit het juiste studentenhout gesneden. Ik had in mijn academische tijd meer oog en aandacht voor het cabaret dankzij m’n lidmaatschap van de interfacultaire cabaretgroep.” GOUDA Living 9