Amersfoort Living editie 30 (winter 2019/20)

lijk zelf in zijn kerker en zwerft sindsdien ’s nachts door het kasteel. IN DE SPIJKERCEL GEGOOID Die slepende voeten kunnen ook van de arme sloebers zijn die ooit in de spijkercel werden gegooid. Naast veel harnassen, lansen, helle- baarden, schilderijen en 17e-eeuwse tafels heeft het kasteel ook een spijkercel, een martelkamer met een plafond vol venijnige punten. Bekende een dief niet meteen wat hij op zijn kerfstok had, dan liet de kasteelheer het plafond gewoon naar beneden zakken. Zoals bij Jan Vinken die kamerzilver had gestolen en vervolgens de kamenier vermoordde toen deze hem op heterdaad betrapte. Vinken werd gepakt, in de spijkercel gegooid en achterge- laten totdat hij van honger stierf. Ook deze dief, beweert men, bezorgde soms flink de bibbers. Maar dat deed de laatste bewoner van het kasteel, baron Jacob van Brakell, ook. Een Spaanse bezoeker vertelde eerder zijn geest te voelen. Ze wilde meteen naar buiten om haar ervaring te verwerken. Opvallend is, dat zij de geest van de baron ervoer toen ze net voor zijn, voor bezoekers anonieme, schilderij stond. GEEN RUST KRIJGEN Kasteel Doorwerth ligt net buiten het Gelderse Doorwerth, in de uiterwaarden van de Rijn. Sinds 1280 ontwikkelde het zich tot een imposant complex met een hoofdburcht en een voorburcht. Aanvankelijk heette het Doorenweerd, gebaseerd op de meidoorns in de uiterwaarden. Na 1800 kwam Door- enweerd in Engelse handen. De Britse adel veranderde de naam in Doorwerth. Dat was makkelijker uit te spreken. Bezoek je het kasteel - uiteraard overdag - dan zul je de grie- zelige ervaringen wellicht niet beleven. Maar het is niet vreemd dat het spookt op kastelen als deze. Ze hebben immers een vaak lange geschiedenis, waarbij hun bewoners op een soms bizarre manier aan hun einde kwamen. “Hun geesten krijgen geen rust, komen ’s nachts tot leven”, fluis- tert een bezoeker je toe. WINTERS DECOR In de winter krijgt het slot een bijna magisch decor. Het dunne ijslaagje op het pad kraakt onder je voeten. Of, als je de sneeuw trotseert en een mooie fietstocht wilt maken, onder je banden. Het pad langs de uiterwaarden van de Rijn is prachtig. De witte rijp hangt in de vorm van naalden en veren aan de kale takken. En die witte bomen steken prachtig af tegen de strakblauwe winterlucht. Rijp ontstaat bij temperaturen onder nul. Waterdamp veran- dert in ijs en dat levert schitterende, winterse beelden op. Maar al wandelend of fietsend is het heerlijk om even ergens op te warmen. Bij pannenkoekhuis De Oude Herbergh bijvoor- beeld, circa 3 km vanaf het kasteel. Of als je fietsend bent in De Wereld in Wageningen. Al in de 17e eeuw was De Waerelt een pleis- terplaats voor Hollanders die oostwaarts trokken. Maar het hotel werd echt bekend als locatie waar in 1945 de capitulatie van de Duitse bezetter werd getekend. Foto’s bij de entree herinneren nog aan dit feit. “Alsjeblieft.” Met een stevige dreun zet de serveerster je warme cappuccino op tafel. Het lepeltje schudt nog een tijdje na. Het herinnert je weer aan Doorwerth, waar tafels zonder redenen beginnen te dansen. LIJKBLEEK NAAR BENEDEN KOMEN Voor de Britse televisieploeg van het programma ‘Most Haunted’ waren de onver- klaarbare verschijnselen eerder aanleiding om een nacht in het kasteel door te brengen. Ook een verslaggever van Radio Gelderland bleef een donker nachtje over. “Alle lichten waren uit, alleen het zwakke maanlicht en dat van de bordjes nooduitgang zorgden ervoor dat we elkaar nog enigszins konden zien”, vertelde hij toen op de radio. Met infrarode camera’s trok een klein groepje, in gezel- schap van een professioneel medium, het kasteel door. Maar al snel kwam de came- raman lijkbleek naar beneden. Het medium vertelde Kunegond te hebben gezien. Zij zou volgens hem niet het kasteel hebben verlaten, maar door haar vader zijn uitgehon- gerd. Verhalen kunnen in de loop van de tijd dus een eigen leven gaan leiden, dat blijkt maar weer. Er gebeurde die nacht nog meer. “In de zaal boven het vertrek waar iedereen zich bevond, hoorden we een enorm geschuif met zware meubels. Maar die zijn daar helemaal niet. En de lift in het kasteel ging plotsklaps zelfstandig op en neer”, aldus de verslaggever. GESPREK MET EEN TAFEL Tijdens de schemerige seance vroeg het medium iedereen de handen licht op een tafel te leggen. “Als hier iemand is, laat dan merken dat je er bent”, vroeg de ghost- buster. De tafel begon te bewegen. “Probeer ons te antwoorden. Beweeg de tafel voor ja, beweeg hem niet voor nee. Kom je uit de Tweede Wereldoorlog?” Geen beweging. “Kom je uit de zeventiende eeuw?” De tafel bewoog zich. Tegelijkertijd klonk er luid gestommel in het verder verlaten kasteel. De tafel bewoog toen zo heftig, dat het getik van de poten op de vloer hoorbaar was. Ondertussen registreerde de verslaggever het hele gesprek. “Woonde je hier?” Een tik. “Ben je hier gestorven?” Weer een tik. “Ben je een gewelddadige dood gestorven?” De tafel ging nog heftiger op en neer. “Ben je neergestoken?” Ja. “Weten anderen wat er met je is gebeurd?” Geen beweging. “Is het in de doofpot gestopt?” Opnieuw danste de tafel. Ja! REIZEN SLAPEN IN KASTEEL DOORWERTH Ben je niet bang uitgevallen? In het poort- gebouw van Kasteel Doorwerth kun je overnachten. Met een keuken, woonkamer en twee slaapkamers met aangrenzende badkamers kijk je door eeuwenoude vensters over de prachtige uiterwaarden van Doorwerth. Check doorwerthinfo.nl en kijk bij ‘hotels’. Kasteel Doorwerth ‘gewoon’ bezoeken? Check https://doorwerth.glk.nl . ‘Geluiden van schuivend meubilair dat er helemaal niet is’ AMERSFOORT Living 21